Yetmiş altı veya yetmiş yedi yılları arasında doğmuşum, ay, gün ise tam bir muamma. Doğuran anama sorarsak orak ayı -ki bunu temmuz veya ağustos arasında aramak lazım gelir. Biyolojik babamın ise ilk düğün gecesinin sebebi varlığı olduğum dışında pek fikri yoktu. Bu sayede yaşının kaç olduğu, ne zaman çiftleşmesi gerekip tahminen kaç yavru yapabileceği, vereceği sütten besleneceği yeme kadar eksiksiz bir gelecek hesabı yapılmıştı onun. Benim içinse böyle programın olmadığı daha ilk günümden belliymiş anlaşılan. Edepsiz eskort orospu hatay namını verdiği bol sütten ötürü babaannemden almıştı, belki de sırf bu yüzden doğum yılının, burcunun, hatta yükselenini bilinmesi gerekliliğini hakkediyordu belki de. Nede olsa o bu ismi hakkederek edinmişti, benim gibi büyükbabamın ben daha doğmadan birkaç ay önce vefat eden, Abdurrahman abisinin adına yakınlığı ölçüsüyle hesaplanıp verilen bir ad değildi. Rahmetli Abdurrahman amcam ile adaş olamamamın sebebi; yengemin acısının henüz çok taze olması ve o isimle hitap edenleri duydukça canının yanacağı endişesi ile engellemesi imiş. Bu gayretlerinin sebebini şimdi kendileri de bilmiyorlar, kaldı ki o heyette bulunanların hiçbiri bana verdikleri isimle tam olarak hitap etmeyip, her biri kendince kısaltmalar yaparak; Aptul, Abdül, Abdul, Apo diye seslenmeyi tercih ettiler…. Çocukluğumun annesini pek bilmem, fakat ayrılığı çocukluğumdan annemden bilirim. Ben dört yaşındaydım bizi terk ettiğinde, kız kardeşim bir.! Köhne bir yer sofrasında acele tavırlarla şimdi tam hatırlayamadığım yarı ve yarım bir şeyler yedirdiğini, ve daha doymadığımı düşünmüş olacak ki elime haşlanmış bir yumurta tutuşturarak gidişini hatırlıyorum. Bir de ardı sıra ağlayarak yavru adımlarla düşe kalka koşarak onu takip gayretimi…. Karanlık gökyüzüne beceriksiz fırçalarla yapılmış solgun bulutlar gibi durur hayali, bu hayal de hafızamın oyalanmasını gerektirecek bir fotoğraf yok. Kısacık bir film şeridi sadece; sıralı zambak desenli siyah bir elbise, çevresi iğne oyalı ve aynı renkte uzun omuzlarından dökülen gizemli bir baş örtüsü. Ardına bir kez olsun Edepsiz eskort orospu hatay için son fotoğrafını göremediğim sisli bir hatıra, yüzsüz bir anne işte benim anam…. O en saf duygunun duygusuzluğu yakalamaya çalıştığı bu beyhude kovalamacadaki düşüş kalkışlarımda, başıma aldığım fiziki yaranın izi zamanla küçüldü, hani neredeyse kapandı diyebilirim. Fakat o günün bende açtığı ruhsal yara hiç kapanmayacak, aksine her geçen gün daha da büyüyerek tüm benliğimi saracaktı…. Bu iki yara birbirlerine hiç benzemeyecek biri aydan aya kaybolurken diğeri yıldan yıla genişleyecekti. Tek ortak yönleri vardı ki; ikisi de yaklaşıp çok dikkatle incelenmedikleri sürece dışarıdan kimseye görünmeyecekti. Yemekte doyuramadığını düşünerek elime yumurta tutuşturacak kadar duyarlı ah benim annem, Asıl doymam gerekenin kendisi olduğunu bilememişti…. İnsan yaşayan bir varlık olduğuna önce duyumsama, sonra duygularıyla vakıf olur. Bu ilk farkındalıkla birlikte artık hiç yerinde durmayacak gelişim ve değişime hızlı bir dönüşümümüz başlar. Duyumsama önce kördür, güçlü bir mıknatıs gibi her şeyi kendine çeker. Gözümüzün gördüğünü daha bilmeden altımızın ıslandığını hisseder ağlarız. Sonra aksak duyular girer devreye, annemizi memeleri süt ve gülümseyen bir yüzle karşımızda görerek, sevgi dolu yüreğini hissettiğimiz zaman, karnımızın doyurulup ihtiyaçlarımızın giderilmemiş olmasına rağmen, ağlamayı kesebilir hatta bizde ona, henüz onun kim olduğunu, kime olduğunu bilmeden gülümsemeye başlarız. Kuvvetle muhtemeldir ki, insan yavrusu mutluluğu ilk olarak bu hal durumun da, karnı aç ve bedensel bir acı ile tadar. Artık ağlamayı kesmiş aksine gülüyoruzdur, bunun sebebi ihtiyaçlarımızın giderileceğine dair bir mantık hesabı Edepsiz eskort orospu hatay değil, her şeyin artık yoluna gireceğini duyumsamamızdandır. O sebeple farkındasız bilincim bu ayrılıktan çok Edepsiz eskort orospu hatay, fakat henüz filizlenmeye başlayan taze duygularım ve kırılgan hislerim, ana kökünden kopuşu çok keskin ve acı şekilde hissetmişlerdi. Ben henüz bilmesem de, onlar artık hiçbir şeyin olağan seyrinde gitmeyeceğini biliyordu. Bana şimdi o kopuşumu hatırlatır yoksa annesini bilmeyen yavruyu mu bilmem, hiç sevmem haşanmış yumurtayı. Başka elden bir şey yemek ise, çiğnedikçe ağzımda büyüyen yenilip yutulamayan bir hüzün lokmasına dönüşür ağzımda…. Rahmetli anneannem anlatırdı, baba silahının dipçiği ile vurarak yaralamış o gün anneyi, başındaki kanı durdurmak için yarasına bir avuç şeker basıp, üzerine de o zambak desenli eşarpını sıkıca bağlayarak gitmiş o gün anne. Büyükbabam bu olay üzerine babayı evden kovarak anneye; sen benim öz kızım gibisin, kocan sen oldukça bu eve bir daha giremeyecek, gitme çocuklarını düşün ve onların başında ol diyerek bütün gayreti ile engellemeye çalışsa da, dinlememiş bırakıp gitmiş bizi anne. Her türlü şiddetin baskının etkisine direnç kabiliyetimiz, karakterlerimizin çapıyla doğru orantılıdır. Şekli ne olursa olsun hiçbir zorluğun bir anneye yavrularını terkettirebilecek ağırlıkta olabileceğine ikna olabilmem çok güç. Bu varlıksal korumacı duyguyu kuştan ceylana kadar en ürkek ve en zayıf yaradılışlı hayvanlarda dahi gözlemlemek mümkündür. Tavuk bile civcivlerini korur.! Tabi ben tabiat yasasının yegane temsilcisi imiş gibi davranacak değilim, biz bu dünyaya var olmamızın sebebi o yüksek merciye dilimizi, ırkımızı, ailemizi veya başka herhangi bir talebimizi seçebilmeyi talep eden bir dilekçe sunarak gelmiyoruz. Benden tamamen bağımsız yetki ve etkimsiz geçmişimdeki bu yaşananlardan birilerini haksız veya haklı bulsam ne olacak, yaşadıklarımın yükümü hafifleyecek, hayır. Kaldı ki bizler, inançlarımız ve şartlandırılmış kültür yapılarımız gereği, baş edebildiğimiz her soruna karşı gerekli mücadeleyi verip, baş edemediğimiz durumları çaresizce kabullenen kaderci insanlar değillmiydik. Anne baba hiç zaman kaybetmeden ikinci evliliklerini yaparak kendilerine yeni bembeyaz sayfalar açıverdiler, kız kardeşim ve ben ise kullanılmış eski sayfalarda silinmesi gerekip silinemeyen, israf edilmiş çirkin ve şekilsiz mürekkepler gibi kaldık. Büyükbabam anne gitmiş olsa da belki geri dönecek umudu taşıdığından, belki de verdiği sözün gereği içindir bilmiyorum, babayı bir daha eve almadı.
Bunları yaptıktan sonra geçmişe dönüp, nerede ne yanlış yapıldı, bürokrasi ne yanlış yaptı, bütün bunların özeleştirisini tabii ki yapacağız. Yeri de göz göz yarıp, suları fışkırttık. Bir defasında okula fazla uzak olmayan bir tarlaya çalışmaya gitmiştik, okul bahçesinde neşeli kuşlar gibi şakıyan arkadaşlarımın şen sesleri tarlaya kadar geliyordu. Bilgileri birinci eldendi. Güya yerli malının değerini bilmek için yapılırdı bu, oysa biz zaten sürekli bunlarla besleniyorduk, yabancı bir gıda görmüş tanımış değildik.
Bakımlı Samsun Escort Bayanları. Kaliteli servis.
orospu çocuklarının sikinde bile değil, tek inandıkları şey güç ve para, işte bu güç yılı arasında tamamen tayyip erdoğan'ın eline geçmiş oldu. Yetmiş altı veya yetmiş yedi yılları arasında doğmuşum, ay, gün ise tam bir muamma. Bölüm. Daha alın teri kurumadan paralarını verirdi. Hadisle yaşıyordu adeta Yetti mi. Doğuran anama sorarsak orak ayı -ki bunu temmuz. Hatay +##fe +Video +##kâr +sürdürüyor +Haberler +##allı +zorla +açtığı + eskort +mekanizma +SEV +##oman +yetim +##çer +OP +##dalı +Hilmi +geceyi +. Hiçbir eskort yada bakan onunla iş yaparken risk almazdı.Neden hep Kılıçdaroğlu, İmamoğlu ve Mansur Yavaş konuşuluyor ve başka üçüncü bir adayın adı bile zikredilmiyor? Belgenin kim tarafından düzenlendiğine dair bir imza ya da isim yok. İşini beceremeyen cahillerin dikkatini başkasına yöneltmeye çalışmadığı zaman. Başörtüsünü yasaklamak aşırılıktır, başörtüsü giymeyi zorunlu hale getirmekte aşırılıktır ve aşırılık çok tehlikelidir. Hırsız ve arsız bir şahıs müslüman olabilir mi? Lakin kısa zaman sonra iki sorun baş gösterirdi, bunlardan biri, günlük bir paket sigaralarımın haftada bir pakete düşmesiydi. Çetemin üyeleri ise benim peşime takıldıkları ve kıyafetlerini mahvettikleri için azar yerlerdi. Bir de Kürt fobileri ortak. Bu sinkaflara karşı neden ve nasıl bir orospu çocuğu olduğuma dair analitik hesaplar yapacak, gördüğüm şiddetten ötürü başımı kaldırıp kafa yoracak çapta değildim. Doğruyu gördüğü halde düşüncelerini değiştirmeyenler cahillikleriyle mutluymuş gibi yaşarlar. İç savaşı kim kazanır diye soruyorlar. Hizmet camiası bunu ispatlıyor. Sarıköy Film Festivali'ne yapılan başvurular, gene bu bölümlerde gösterilmek üzere değerlendi. Diğer her şeyi bir kenara bıraksanız bile tarihi gerçekleri bilmeyen insanları iktidara, yönetime getirmek çok büyük stratejik hatadır, aptallıktır ve bedeli çok ağır olur. Ben daha bu şaşkınlığımı atamadan hoca göründü, geldi, geldi, daha yaklaştı ve sonra hiç yüzüme bakmadan anahtarı cebinden çıkarıp camiye girdi ve ezanı okumaya başladı. Ortak düşmanları vardı: Hizmet camiası. Derelerde balık tutmakla başlardık işe, ben zaten her gün giydiğim çamurlu elbiselerle olurdum fakat onların bembeyaz don ve atletleri ve temizlikten parlayan beyaz tenleriyle, çamurlar içine girişleri kir ile temizliğin doğada ilk buluşmasıymış gibi gelirdi bana. Mademki ders yoktu o halde okula gitmenin bir anlamı da yoktu. Devam edelim Her Müslümanım diyen iyi insanmıdır? Ahmet Şık savunmasında, benim yazımda olmayan, çok ama çok önemli bir ayrıntıyı verdi. Fakat yapılabilecek bir şey yoktu, ben başkaları için planlanmış güzelliklerden ne yakalayabilirsem onunla mutlu olmak zorundaydım. Senin inatla savunduğun bu kavram Müslümanlığıda tamamen aykırı. İyi ve kötü Saray'ın çıkarlarına göre belirlendiği için doğru olan kıstasları değil. En net hatıram; bana o sınıf birinciliklerini veren aynı öğretmen tarafından okuldan kovulduğum gündür. Ama, Hizmet'in hiçbir zaman hükümette bir mensubu olmadı. Lakin benim ağlayışım İsa amcama değildi onunki hala bir oyun gibiydi, herkesin bir değerini yitirdiği noktada benimde o anlık çocukça saf ve ahmakça değerim olan kıyafetlerimibulamadığım için ağlıyordum ben. Buna rağmen her sabah bahçeye gidişimizde sanki dün hiç yolmamışız gibi o lanet otları aynı şekilde bekler bulurduk, biz yoldukça onlar daha fazla çoğalıyorlardı sanki. Günde bir paket sigara içtiğim için de diğer vakitleri türlü bahanelerle atlatırdım. Bütün Türkler iyimidir? Cemaatı günah keçisi yapı şeytanlaştırdınız.
